ایران دریلینگ: به‌دنبال مهار چاه‌های نفتی کویت از سوی متخصصان صنعت نفت با میانگین مهار هر چاه در سه روز و نیم، عملا انحصار شرکت‌های آمریکایی و اروپایی در مهار چاه‌های نفتی و گازی شکسته شد. به گزارش ایران دریلینگ و به نقل از روابط عمومی شرکت ملی حفاری ایران، حیدر بهمنی، مدیرعامل این شرکت با اشاره به بیست و چهارمین سالگرد مهار چاه‌های نفتی کویت از سوی متخصصان صنعت نفت، به بازخوانی این رویداد تاریخی پرداخت و گفت: «بعد از حمله عراق به کویت و آتش گرفتن چاه‌های نفت این کشور، مسئولان وزارت نفت در اوایل سال ٧٠ برای همکاری در مهار چاه‌های نفت به کویت رفته و به توافق نهایی نیز رسیدند».
مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران تصریح کرد: «سرعت تیم ایرانی در مهار چاه‌ها سبب شد که هشت کشور دیگر با تحرک بیشتری به مهار چاه‌ها اقدام کرده و این عملیات چند ماه زودتر از برنامه پیش بینی شده به پایان برسد». بهمنی با اشاره به آتش گرفتن چاه‌های کویت در اسفندماه ١٣٦٩ (فوریه ١٩٩١) ادامه داد: «در فروردین ماه ١٣٧٠ تیم کارشناسی ایران برای انجام مذاکره به کویت اعزام و در ٢٣ اردیبهشت ماه تفاهم‌نامه‌ای با این کشور امضا کردیم». مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران ادامه داد: «پس از امضای تفاهم‌نامه، هیئتی به کویت اعزام و پس از ٢٠ روز مذاکره در تاریخ ٢٩ تیرماه ١٣٧٠ قرارداد اصلی (پروژه العوده) به امضا رسیده و ١٢ روز پس از عقد قرارداد، تجهیزات به بندر شعیبه کویت ارسال شد».
وی در پاسخ به این سوال که غیر از ایران چه کشورهایی برای مهار چاه‌های نفتی کویت حضور داشتند، گفت: «آمریکا، فرانسه، کانادا، مجارستان، چین، انگلیس، رومانی و روسیه شرکت‌هایی را به این کشور اعزام کرده و در کنار متخصصان کویتی به مهار چاه‌ها پرداختند». بهمنی با بیان این‌که تیم ایرانی توانست از تاریخ ٢٤ مردادماه ١٣٧٠ تا ١٦ آبانماه ١٣٧٠ در مجموع ٢٠ حلقه چاه مشتعل نفت را با مجموعه دبی بیش از ٢٠٠ هزار بشکه نفت مهار کند، تصریح کرد: «تیم ایران یکی از سریع‌ترین گروه‌های مهار چاه در کویت بود و رکوردهای خوبی از خود به جای گذاشت».
مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران از جمله دستاوردهای ایرانیان در مهار چاه‌های نفتی کویت را اثبات قدرت سازماندهی و توان علمی و تخصصی کارشناسان ایرانی دانست و افزود: «این پروژه نخستین پروژه مهار چاه‌ها در خارج از مرزها بود که سبب شد کشورهای صاحب فناوری، ایران را به عنوان یک کشور توانمند در صنعت نفت جهان به رسمیت شناخته و انحصار و سلطه‌گری شرکت‌های آمریکایی و اروپایی در مهار چاه‌های نفت و گاز شکسته شود». بهمنی تعداد چاه‌های کویت را در ١٠ حوزه نفتی ١١٠٠ حلقه عنوان کرد و افزود: «ارتش عراق ٧٣٠ حلقه را در کویت منفجر کرده بود که از این تعداد ٦٤٨ حلقه فوران یافته و آتش گرفته بود».
وی با بیان این‌که تیم‌های مهارکننده با مشکلات فراوانی در ابتدای کار روبرو بودند، گفت: «وجود اطلاعات اندک، از بین رفتن تأسیسات، وجود میدان‌های مین، بمب و سایر مواد انفجاری (١٠ هزار مین در منطقه) تأمین نبودن آب مورد نیاز، آلودگی شدید محیط از دود چاه‌ها، گازهای سمی و خطرناک به وسعت یک‌هزار کیلومتر مربع، گرمای شدید و سوختن گازهای سمی و خطرناک و سایر عوامل سبب شده بود مهار چاه‌ها با مشکلات فراوانی روبرو شود». به گفته مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران بیش از ٥٠ میلیون بشکه نفت خام به دنبال آتش گرفتن چاه‌های نفتی کویت به خلیج فارس سرازیر شده بود، از سوی دیگر زبانه‌های سرکش آتش حدود ٧٠٠ حلقه چاه و شکل‌گیری بیش از ٣٠٠ دریاچه که با کوچک‌ترین جرقه شعله ور می شد، مهارگران را در بدترین شرایط قرار داده بود. وی ادامه داد: «با وجود تمام مشکلاتی که گفته شد، متخصصان ایرانی توانستند با استفاده از تجربه و مدیریت به مهارچاه‌های کویتی پرداخته و صنعت نفت ایران را در بخش حفاری ومهار چاه‌ها به عنوان یک صنعت مطرح در دنیا معرفی کنند».
مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران تصریح کرد: «سرعت تیم ایرانی در مهار چاه‌ها سبب شد که هشت کشور دیگر با تحرک بیشتری به مهار چاه‌ها اقدام کرده و این عملیات چند ماه زودتر از برنامه پیش بینی شده به پایان برسد». بهمنی با اشاره به آتش گرفتن چاه‌های کویت در اسفندماه ١٣٦٩ (فوریه ١٩٩١) ادامه داد: «در فروردین ماه ١٣٧٠ تیم کارشناسی ایران برای انجام مذاکره به کویت اعزام و در ٢٣ اردیبهشت ماه تفاهم‌نامه‌ای با این کشور امضا کردیم». مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران ادامه داد: «پس از امضای تفاهم‌نامه، هیئتی به کویت اعزام و پس از ٢٠ روز مذاکره در تاریخ ٢٩ تیرماه ١٣٧٠ قرارداد اصلی (پروژه العوده) به امضا رسیده و ١٢ روز پس از عقد قرارداد، تجهیزات به بندر شعیبه کویت ارسال شد».
وی در پاسخ به این سوال که غیر از ایران چه کشورهایی برای مهار چاه‌های نفتی کویت حضور داشتند، گفت: «آمریکا، فرانسه، کانادا، مجارستان، چین، انگلیس، رومانی و روسیه شرکت‌هایی را به این کشور اعزام کرده و در کنار متخصصان کویتی به مهار چاه‌ها پرداختند». بهمنی با بیان این‌که تیم ایرانی توانست از تاریخ ٢٤ مردادماه ١٣٧٠ تا ١٦ آبانماه ١٣٧٠ در مجموع ٢٠ حلقه چاه مشتعل نفت را با مجموعه دبی بیش از ٢٠٠ هزار بشکه نفت مهار کند، تصریح کرد: «تیم ایران یکی از سریع‌ترین گروه‌های مهار چاه در کویت بود و رکوردهای خوبی از خود به جای گذاشت».
مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران از جمله دستاوردهای ایرانیان در مهار چاه‌های نفتی کویت را اثبات قدرت سازماندهی و توان علمی و تخصصی کارشناسان ایرانی دانست و افزود: «این پروژه نخستین پروژه مهار چاه‌ها در خارج از مرزها بود که سبب شد کشورهای صاحب فناوری، ایران را به عنوان یک کشور توانمند در صنعت نفت جهان به رسمیت شناخته و انحصار و سلطه‌گری شرکت‌های آمریکایی و اروپایی در مهار چاه‌های نفت و گاز شکسته شود». بهمنی تعداد چاه‌های کویت را در ١٠ حوزه نفتی ١١٠٠ حلقه عنوان کرد و افزود: «ارتش عراق ٧٣٠ حلقه را در کویت منفجر کرده بود که از این تعداد ٦٤٨ حلقه فوران یافته و آتش گرفته بود».
وی با بیان این‌که تیم‌های مهارکننده با مشکلات فراوانی در ابتدای کار روبرو بودند، گفت: «وجود اطلاعات اندک، از بین رفتن تأسیسات، وجود میدان‌های مین، بمب و سایر مواد انفجاری (١٠ هزار مین در منطقه) تأمین نبودن آب مورد نیاز، آلودگی شدید محیط از دود چاه‌ها، گازهای سمی و خطرناک به وسعت یک‌هزار کیلومتر مربع، گرمای شدید و سوختن گازهای سمی و خطرناک و سایر عوامل سبب شده بود مهار چاه‌ها با مشکلات فراوانی روبرو شود». به گفته مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران بیش از ٥٠ میلیون بشکه نفت خام به دنبال آتش گرفتن چاه‌های نفتی کویت به خلیج فارس سرازیر شده بود، از سوی دیگر زبانه‌های سرکش آتش حدود ٧٠٠ حلقه چاه و شکل‌گیری بیش از ٣٠٠ دریاچه که با کوچک‌ترین جرقه شعله ور می شد، مهارگران را در بدترین شرایط قرار داده بود. وی ادامه داد: «با وجود تمام مشکلاتی که گفته شد، متخصصان ایرانی توانستند با استفاده از تجربه و مدیریت به مهارچاه‌های کویتی پرداخته و صنعت نفت ایران را در بخش حفاری ومهار چاه‌ها به عنوان یک صنعت مطرح در دنیا معرفی کنند».
کد خبر : 753