ایران دریلینگ: سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران از نهایی شدن و ابلاغ طرح پیشنهادی (RFP) هشت میدان نفتی از مجموع ٩ میدانی که قرارداد توسعه فناورانه آنها در قالب فاز اول پروژه‌ای دانش بنیان بین شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشور به امضا رسید، خبر داد. به گزارش ایران دریلینگ و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، طالقانی با اشاره به ایجاد رابطه معنادار بین نهادهای علمی و صنعت نفت، گفت: پیش از این هم ارتباط بین دانشگاه و صنعت برقرار بود بطوریکه هم دانشگاه‌ها در ارتباط با صنعت بودند و هم صنعت با مراکز تحقیقاتی بیگانه نبود، اما این همکاری‌ها خیلی محکم و هدفمند نبودند و زیرساختهای آن، نیازمند سازماندهی بود. به عبارت دیگر، اگرچه فعالیت‌های ارزشمندی با همکاری صنعت و دانشگاه انجام می‌شد، اما پراکندگی این فعالیت‌ها مانع هم افزایی و ایجاد دانش افزوده می‌شد.
وی درخصوص ٩ میدان نفتی که در مرحله نخست اجرای قرارداد توسعه فناورانه مخازن نفت و گاز کشور در دستور کار مشترک شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه‌های طرف قرارداد قرار گرفته، بیان کرد: تاکنون طرح پیشنهادی (RFP) هشت میدان نهایی و ابلاغ شده و جلسات کمیته راهبردی و کارگروه بالادستی نیز در ارتباط با این میدان‌ها تشکیل شده است و تنها طرح پیشنهادی میدان بی بی حکیمه که توسعه فناورانه آن با همکاری پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز و شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب دنبال می شود، نهایی نشده است.
طالقانی با تاکید بر بی سابقه بودن این شکل از قرارداد در کشور، تصریح کرد: بخش عمده ای از زمان ما در سال گذشته صرف فراهم کردن زیرساختهای اجرایی شدن این قراردادها در صنعت و دانشگاه شد. فراهم کردن زیرساخت‌ها برای دسترسی دانشگاه‌ها به داده های مخزنی، تدوین نقشه راه اولیه و مواردی از این دست، اقداماتی بود که به زمان نیاز داشت. به طور نمونه، برای تدوین نقشه راه فناورانه چند کارگاه آموزشی برگزار شد. همچنین پارسال در معاونت پژوهش و فناوری وزارت نفت و به منظور اعمال نظارت عالیه بر پیشرفت کار، سه کمیته مشورتی ایجاد و در جلسات این کمیته ها آیین نامه‌ها و استانداردهای تهیه RFP مشخص و اقدام‌های رگولاتوری مناسبی انجام شد.
وی افزود: قراردادهای میدان محور با این هدف بین شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه ها به امضا رسید که یک دانشگاه طرف قرارداد، فرصت کافی برای تمرکز بر یک میدان و نمایش قابلیت‌ها و استعدادهای خود را در بعد نرم افزاری و سخت افزاری داشته باشد و در یک بازه زمانی ١٠ ساله، به مرکز فکری و فناوری آن میدان تبدیل شود؛ به این معنا که طی این مدت، با تمام چالش‌ها و فرصت‌های آن میدان خاص آشنا شود و به راه‌حل‌های فناورانه در میدان اشراف پیدا کرده و سطح علمی و تجهیزات آزمایشگاهی خود را تقویت کند.
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران در ادامه تشریح کرد: به منظور ایجاد تمرکز در میدان، دانشگاه طرف قرارداد می‌تواند از توانمندی دانشگاه‌های دیگر نیز با محوریت دانشگاه مبدا استفاده کند که این قابلیت نیز به شکل گیری شبکه‌ای پژوهشی و افزایش ارتباط دانشگاه‌ها با هم کمک می‌کند. در حقیقت، دانشگاه برای میدان نقشی مشابه پزشک خانواده ایفا می‌کند و همان طور که پزشک خانواده در صورت نیاز و حسب شرایط موجود، بیمار را به پزشک دیگری ارجاع می‌دهد، دانشگاه نیز می‌تواند از تخصص و دانش دانشگاه‌های دیگر در موارد مختلف مرتبط با میدان بهره‌مند شود.
وی درخصوص تاثیر این قرارداد بر دانشگاه‌ها گفت: فضای دانشگاه‌های طرف قرارداد، بسیار شاداب شده است و برخی دانشگاه‌ها، ساختمان مجزایی را به انجام کارهای مرتبط با این قرارداد اختصاص داده اند؛ شروع به تجهیز امکانات کرده و تعاملات خود را با شرکت‌های بین‌المللی نیز آغاز کرده‌اند. اما خب طبیعی است با توجه به تازگی کار و زمانبر بودن تطابق انتظارات دو طرف، هنوز جای هماهنگی‌های بیشتر وجود دارد. ممکن است در ابتدای راه، نفت به عنوان کارفرما نقش آفرینی بیشتری داشته باشد، اما مطمئن باشید در آینده، نقش دانشگاه‌ها به عنوان مشاور میدان‌ها پررنگ تر و موثرتر می‌شود.
وی درخصوص ٩ میدان نفتی که در مرحله نخست اجرای قرارداد توسعه فناورانه مخازن نفت و گاز کشور در دستور کار مشترک شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه‌های طرف قرارداد قرار گرفته، بیان کرد: تاکنون طرح پیشنهادی (RFP) هشت میدان نهایی و ابلاغ شده و جلسات کمیته راهبردی و کارگروه بالادستی نیز در ارتباط با این میدان‌ها تشکیل شده است و تنها طرح پیشنهادی میدان بی بی حکیمه که توسعه فناورانه آن با همکاری پژوهشکده ازدیاد برداشت از مخازن نفت و گاز و شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب دنبال می شود، نهایی نشده است.
طالقانی با تاکید بر بی سابقه بودن این شکل از قرارداد در کشور، تصریح کرد: بخش عمده ای از زمان ما در سال گذشته صرف فراهم کردن زیرساختهای اجرایی شدن این قراردادها در صنعت و دانشگاه شد. فراهم کردن زیرساخت‌ها برای دسترسی دانشگاه‌ها به داده های مخزنی، تدوین نقشه راه اولیه و مواردی از این دست، اقداماتی بود که به زمان نیاز داشت. به طور نمونه، برای تدوین نقشه راه فناورانه چند کارگاه آموزشی برگزار شد. همچنین پارسال در معاونت پژوهش و فناوری وزارت نفت و به منظور اعمال نظارت عالیه بر پیشرفت کار، سه کمیته مشورتی ایجاد و در جلسات این کمیته ها آیین نامه‌ها و استانداردهای تهیه RFP مشخص و اقدام‌های رگولاتوری مناسبی انجام شد.
وی افزود: قراردادهای میدان محور با این هدف بین شرکت ملی نفت ایران و دانشگاه ها به امضا رسید که یک دانشگاه طرف قرارداد، فرصت کافی برای تمرکز بر یک میدان و نمایش قابلیت‌ها و استعدادهای خود را در بعد نرم افزاری و سخت افزاری داشته باشد و در یک بازه زمانی ١٠ ساله، به مرکز فکری و فناوری آن میدان تبدیل شود؛ به این معنا که طی این مدت، با تمام چالش‌ها و فرصت‌های آن میدان خاص آشنا شود و به راه‌حل‌های فناورانه در میدان اشراف پیدا کرده و سطح علمی و تجهیزات آزمایشگاهی خود را تقویت کند.
سرپرست پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران در ادامه تشریح کرد: به منظور ایجاد تمرکز در میدان، دانشگاه طرف قرارداد می‌تواند از توانمندی دانشگاه‌های دیگر نیز با محوریت دانشگاه مبدا استفاده کند که این قابلیت نیز به شکل گیری شبکه‌ای پژوهشی و افزایش ارتباط دانشگاه‌ها با هم کمک می‌کند. در حقیقت، دانشگاه برای میدان نقشی مشابه پزشک خانواده ایفا می‌کند و همان طور که پزشک خانواده در صورت نیاز و حسب شرایط موجود، بیمار را به پزشک دیگری ارجاع می‌دهد، دانشگاه نیز می‌تواند از تخصص و دانش دانشگاه‌های دیگر در موارد مختلف مرتبط با میدان بهره‌مند شود.
وی درخصوص تاثیر این قرارداد بر دانشگاه‌ها گفت: فضای دانشگاه‌های طرف قرارداد، بسیار شاداب شده است و برخی دانشگاه‌ها، ساختمان مجزایی را به انجام کارهای مرتبط با این قرارداد اختصاص داده اند؛ شروع به تجهیز امکانات کرده و تعاملات خود را با شرکت‌های بین‌المللی نیز آغاز کرده‌اند. اما خب طبیعی است با توجه به تازگی کار و زمانبر بودن تطابق انتظارات دو طرف، هنوز جای هماهنگی‌های بیشتر وجود دارد. ممکن است در ابتدای راه، نفت به عنوان کارفرما نقش آفرینی بیشتری داشته باشد، اما مطمئن باشید در آینده، نقش دانشگاه‌ها به عنوان مشاور میدان‌ها پررنگ تر و موثرتر می‌شود.
کد خبر : 1157