ایران دریلینگ: مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس اظهار داشت: بر اساس آخرین تصمیم گیریهای صورت گرفته در هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران عملیات حفاری و بخش دریایی فاز ١١ پارس جنوبی زودتر و به صورت مستقل از بخش خشکی برای توسعه به پیمانکار داخلی یا خارجی سپرده می شود. علی اکبر شعبانپور در گفتگو با خبرنگار شانا تاکید کرد: هم اکنون با توجه به زمان بر بودن توسعه بخش حفاری و دریایی فاز ١١ میدان گازی پارس جنوبی در سطح مدیریتی شرکت ملی نفت تصمیم به توسعه این بخش به صورت مستقل و زودتر از بخش خشکی گرفته شده است.وی گفت: در صورت تحقق توسعه بخش دریایی فاز ١١ میدان پارس جنوبی پیش از توسعه بخش خشکی، گاز تولیدی این فاز با استفاده از ظرفیتهای خالی پالایشگاه های موجود در منطقه ویژه اقتصادی پارس فرآورش می شود.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس تاکید کرد: تاکنون پیمانکار خاصی برای توسعه بخش دریایی فاز ١١ مشخص نشده و شرکت ملی نفت ایران روی این موضوع در حال بررسی و تحقیق است.به گزارش شانا، در سال ٢٠٠٠ میلادی شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه برای توسعه بخش بالادستی فاز ١١ پارس جنوبی وساخت یک کارخانه حدود ١٠ میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و در نهایت در سال ١٣٧٩ تفاهم نامهای بین دو طرف امضا شد.پس از امضای این تفاهم نامه، شرکت پتروناس مالزی هم برای توسعه فاز ١١ پارس جنوبی پیش قدم شد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران ٥٠ درصد، شرکت توتال فرانسه ٤٠ درصد و پتروناس مالزی ١٠ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و تا پایین دستی فاز ١١ پارس جنوبی را در اختیار گرفتند.
در سال ١٣٨٥ و پس از انجام دنباله دار مطالعات مهندسی، پاکات مالی و فنی توسعه این مگا پروژه گازی بازگشایی شد و همزمان با بازگشایی پاکات حساسیتهای بینالمللی نسبت به فعالیتهای صلح آمیز هستهای ایران افزایش یافت.در حدفاصل سال ١٣٨٥ تا ١٣٨٧ توتال فرانسه به دلیل افزایش قیمت های جهانی فولاد و بالارفتن هزینه اجرای این پروژه مشترک گازی، دست به وقت کشی زد و یکسری مذاکرات دنباله دار در تهران و اروپا بین دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ١٠ تا ١١ میلیارد دلاری فرانسوی ها مخالفت و در نهایت پای توتال از پارس جنوبی بریده شد.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس تاکید کرد: تاکنون پیمانکار خاصی برای توسعه بخش دریایی فاز ١١ مشخص نشده و شرکت ملی نفت ایران روی این موضوع در حال بررسی و تحقیق است.به گزارش شانا، در سال ٢٠٠٠ میلادی شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه برای توسعه بخش بالادستی فاز ١١ پارس جنوبی وساخت یک کارخانه حدود ١٠ میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و در نهایت در سال ١٣٧٩ تفاهم نامهای بین دو طرف امضا شد.پس از امضای این تفاهم نامه، شرکت پتروناس مالزی هم برای توسعه فاز ١١ پارس جنوبی پیش قدم شد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران ٥٠ درصد، شرکت توتال فرانسه ٤٠ درصد و پتروناس مالزی ١٠ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و تا پایین دستی فاز ١١ پارس جنوبی را در اختیار گرفتند.
در سال ١٣٨٥ و پس از انجام دنباله دار مطالعات مهندسی، پاکات مالی و فنی توسعه این مگا پروژه گازی بازگشایی شد و همزمان با بازگشایی پاکات حساسیتهای بینالمللی نسبت به فعالیتهای صلح آمیز هستهای ایران افزایش یافت.در حدفاصل سال ١٣٨٥ تا ١٣٨٧ توتال فرانسه به دلیل افزایش قیمت های جهانی فولاد و بالارفتن هزینه اجرای این پروژه مشترک گازی، دست به وقت کشی زد و یکسری مذاکرات دنباله دار در تهران و اروپا بین دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ١٠ تا ١١ میلیارد دلاری فرانسوی ها مخالفت و در نهایت پای توتال از پارس جنوبی بریده شد.
کد خبر : 280
ارتباط با سردبیر : info@IranDrilling.ir