ایران دریلینگ: یکی از مهمترین مسائل در حین حفاری چاه نفت و گاز پایداری آن است. به طوریکه فقط زیان مادی حاصل از ناپایداری چاه در سازندهای شیلی سالانه ١,٣ میلیارد دلار برآورد شده است. از این رو در تجزیه و تحلیل پایداری چاه‌های نفت ابتدا باید مشحض شود چه موقع چاه ناپایدار است. به گزارش ایران دریلینگ و به نقل از شانا، ناپایداری چاه که به دلیل شکست سنگ اطراف دیواره چاه زمانی که مقدار تنش موثر در دیواره از استحکام سنگ بیشتر شود، ایجاد می‌شود در مقابل شرایطی قرار دارد که استحکام سنگ بیشتر از مقدار تنش القایی باشد.

از لحاظ اجرایی نیز هنگامی چاه، پایدار تلقی می‌شود که قطر آن برابر با قطر مته حفاری باشد و برای مدت طولانی شکل خود را حفظ کند. بر این اساس جدا شدن محدود دانه‌های سنگ از اطراف چاه جزو ناپایداری چاه به شمار نمی‌رود. تاکنون روش‌های تحلیلی بسیاری درباره روابط میدان تنش و کرنش محیط حفاری شده، ارائه شده است که مزیت روش‌های تحلیلی، ساده بودن و عدم نیاز به بسیاری از پارامترهای مربوط به سنگ و محیط حفاری است زیرا این امکان وجود دارد مقدار آنها در زمان آغاز حفاری نامعلوم باشد.

افزون بر این روش‌های تحلیلی ارائه شده در حوزه پایداری چاه‌های نفت هر یک دارای فرضیات متفاوتی است، در نتیجه معادلات مختلفی را برای تنش‌های ایجاد شده ناشی از حفاری ارائه می‌دهند. به منظور فهم مشترک از این معادلات، در مقاله «مروری بر روش‌های تحلیلی پایداری چاه نفت و نقد کاستی‌های آن» روش‌های تحلیلی به سه دسته الاستیک، پوروالاستیک و پلاستیک تقسیم شده است. هر یک از این سه دسته نیز به زیردسته‌های مرتبط گسترش یافته‌اند. سرانجام نیز مدل‌های رفتاری قابل استفاده در چاه‌های نفت و مسئله یافتن شعاع ناحیه پلاستیک بیان شده است.